17 dni do wyprowadzki do Polski z UK

Ostanie tygodnie mijają bardzo szybko, aż przyznam szczerze, ze czasami mam ochotę zatrzymać czas na chwile.

Dosłownie każda chwila spędzona poza domem jest pełna refleksji. Zwykła trasa do szkoły uświadamia mi, ze już we wrześniu będzie inaczej. Staram się uchwycić tu każda sekundę, która pokazuje mi, ze dzieci są tu szczęśliwe. Nawet, gdy ubieramy się rano do szkoły zawsze w wielkim pośpiechu, wiem, ze są to super chwile, bo dzieci uwielbiają swoją szkole. Moj syn zawsze się martwi czy się nie spóźnimy, bo przecież do szkoły się spóźniać nie można 🙂 – tak mowi wychowawczyni- a nauczycieli przecież trzeba słuchać 🙂 ciekawe czy nową również tak polubią. Jak wracamy, to syn zawsze ma mnóstwo rzeczy do opowiedzenia i buzia mu się nie zamyka, aż czasami trudno mi go zrozumieć, bo mówi tak dużo i szybko, ale najbardziej lubie obserwować, jak idzie obok kolegów śmiejąc się i wygłupiając. Mimo to, on bardzo czeka na wyjazd, w przeciwieństwie do mojej córki.

Ona ma grono swoich koleżanek, z którymi spędza dużo czasu w szkole, ale i poza nią. Często rozmawia z nimi po lekcjach na WhatsAppie lub po prostu gdzieś wychodzimy z nimi do parku czy na spacer. Zaczęła zadawać pytania dlaczego wyjeżdżamy i czy musimy wyjeżdżać. Mówi, ze ona tu ma wszystkie swoje koleżanki i chyba nie jest gotowa na wyjazd. Martwi się tez tym, ze gdy wyjedzie, one o niej zapomną i znajda kogoś innego na jej miejsce i myśle, ze to ja najbardziej boli. Ciężko jest jej wytłumaczyć, ze w Polsce pozna wiele nowych osób, a wśród nich na pewno znajdzie się jakaś przyjaciółka. Trudno tez mi powiedzieć, żeby się nie martwiła, bo wiem, ze będzie to dla niej bardzo trudna zmiana. Córcia mimo, ze jest dzieckiem, to jednak jest nieco starsza od syna i jeśli zamknie się z góry na znajomosci , to może być ciężko. Jestem świadoma, ze czeka nas jeszcze wiele rozmów i pewnie tez trochę łez.

Chce jej dać jak najwiecej czasu do spędzenia z koleżankami przed wyjazdem. Pragnę, aby te dni były dla niej szczególne, bo wiem, ze przyjaźnie maja dla niej bardzo duża wartość, tym bardziej, ze jest niesamowicie wrażliwym dzieckiem.

Mamy tutaj teraz piękne lato, dzięki czemu możemy spędzać dużo czasu nad morzem, którego będzie mi tak bardzo brakować. Tej kawy niedzielnej i spoglądania na dzieci wyrzucające kamienie do wody.

Anglia jest piękna, warto na nią patrzeć przez różowe okulary.

Może gdybym je częściej zakładała, to nigdy bym nie chciała stąd wyjeżdżać.