Rocznica ślubu. Co znaczy w dzisiejszych czasach, gdy małżeństwo jest tak niemodne i nikomu niepotrzebne?
Chciałabym mieć idealne wspomnienia z ostatnich 10 lat, niestety nie mam. Piękne za to są wspomnienia chwil. Gdyby ułożyć wszystko na wagę- z jednej strony wszystkie nieidealne wspomnienia a z drugiej strony te piękne- szczerze- nie wiem co by przeważyło. Niemniej jednak 10 lat później nadal jesteśmy razem i akurat dzisiaj bardzo się z tego cieszę.
Odkopałam ostatnio kilka swoich starych wspomnień, tych niefajnych, i to bardzo. Były nawet łzy. Chyba wtedy, gdyby nie ten nasz slub kościelny, poszłabym sobie, nie widziałabym sensu. Ale jednak, coś nam kazało walczyć- ja twierdze, ze to ja walczyłam, ale w sumie, gdyby on nie chciał, to raczej nic by z tego nie było. I tak teraz, 10 lat później, nadal razem.
Nie mieliśmy miłych chwil ostanio. Trochę nam się wszystko pokomplikowało, co spowodowało, ze moj wyjazd stad odbył się z całkowitym wyłączeniem emocji. Ale cóż, tak czasem bywa, gdy musimy żyć w zawieszeniu i kompletnie nie możemy nic z tym zrobić. Ironia losu jest taka, ze to wszystko złe co nas spotkało jednocześnie bardzo nas do siebie zbliżyło.
Jesteśmy całkowicie innymi ludźmi niż 10 lat temu, inaczej patrzymy na świat. Ja bardzo chce przypomnieć sobie jaka byłam kiedyś, bo tu w uk przeszłam duża zmianę, ale nie wiem na ile ta zmiana była prawdziwa. Wydaje mi się ze 10 lat temu byłam szczęśliwsza (nie chodzi Mi o posiadanie rodziny i wsZystkoego co mam teraz, chodzi mi tylko o moja osobowość, bo wtedy wiedziałam kim jestem).
Małżeństwo nie jest łatwe, tak samo jak i rodzicielstwo. To taka jedna wielka niewiadoma, pracujemy nad tym, a jednak nie znamy efektu końcowego. Doceniamy za to te efekty w dobrych chwilach, a na szczęście tych tez nie brakuje w moim życiu, a jeśli jest ich mało, to na prawdę potrafię je docenić, a z każda rocznica chyba doceniam je coraz bardziej.
Nikt nie wie co będzie za kolejne 10 lat, czy nadal razem czy osobno? Nie wiem, ale będziemy nadal starać się patrzeć w tym samym kierunku i iść tą sama droga. Mam nadzieje, ze uda się cała trasę pokonać razem. Ale życie przewrotne jest, wiec kto wie.
Wierze, ze uda nam się przejsc przez to życie razem, bo jednak są chwile, gdy jest na prawdę fajnie!
Z głową w chmurach 